Interview met Stembevrijder Jan Kortie
woensdag 18 februari 2015
Jan Kortie houdt van de onbevattelijke vreugde van stembevrijding
“Ik dirigeerde op de middelbare school al in de bus”
Jan Kortie is stembevrijder, zoals hij zelf bedacht heeft, ongeveer 10 jaar geleden. Stembevrijding houdt in zingen en je stem gebruiken vanuit vrijheid op een voor iedereen eigen wijze. Van binnen naar buiten. Een interview met Jan Kortie over schoonheid, het wonder van bevrijding en bezieling voor de stem en klank.
“Het gaat niet om het mooie ervan maar om de eigen, authentieke stem van iemand. Zonder ander doel dan het beleven ervan”, aldus Kortie. "Met als gevolg dat iemand zijn eigen stem opnieuw kan leren kennen."
Jan Kortie, econoom van huis uit, begon zijn carrière als leraar op een school maar maakte begin jaren 80 een switch naar het vak van stembevrijder. Hij leidt nu mensen op tot stembevrijder. Ook leidt hij mantra-avonden, geeft hij trainingen in het bedrijfsleven en is hij workshopleider. ”Het zat er al van jongs af aan in”, zegt Kortie. “Op de middelbare school dirigeerde ik al in de bus als we op reis waren maar ik realiseerde me toen niet dat ik er ooit mijn beroep van zou maken.”
Inmiddels heeft hij vele mensen opgeleid als stembevrijder in zijn opleidingen. Ook schreef hij het boek 'Jouw ziel wil zingen', hetgeen de essentie van zingen en stembevrijding weergeeft, doorspekt van persoonlijke ervaringen.
Wonder
Vol passie vertelt Kortie over wat hij ziet als de essentie van stembevrijding. “Voor mij is dat datgene te zingen wat erin je leeft, wat er van binnenuit zich aandient en dit dan naar buiten te brengen. Het wordt altijd muziek maar het hoeft niet zo te beginnen. Het wonder van op deze manier zingen is dat we ervaren dat we zelf de muziek zijn, het gaat door je heen. Je bent zelf getuige van je eigen muziek en het wonder van bevrijding en het feit dat je kunt voelen dat je leeft. We kunnen het wonder van het leven niet bevatten met ons denken maar wel ervaren in muziek.”
Grootsheid
Stembevrijding gaat volgens Kortie niet over doelen of iets bereiken maar de schoonheid en waarheid zitten volgens hem in wat er nu, in het moment, is. “Het hoeft nergens naar toe en paradoxaal genoeg komt dan juist alles naar je toe. Het gaat over grootsheid ervaren en loslaten van wat er zou moeten zijn. Klank laat zich ook niet in woorden vangen en uitleggen. Ik heb ervaren dat we met zingen kunnen komen daar waar je met woorden niet kan komen. Klank is voor mij op een dieper nivo verbonden met waarheid.”
Als ik Jan vraag wat hem onderscheidt in dit vak geeft hij aan dat het de optelsom is van zijn specifieke talent en beperkingen. “Het komt van binnenuit en het is een unieke combinatie. Ik ben van nature iemand die mensen tot zingen brengt en hen bij de vreugde hiervan wil laten komen. Mijn missie is stembevrijding de wereld inbrengen, vanwege de onbevattelijke vreugde die dat met zich mee kan brengen.”
Eén toon
“Zingen”, legt Kortie uit, “begint met één toon. Daar zit voor mij de eenvoud en waarheid in. Je kan maar één toon tegelijk zingen. De vraag is dan of je helemaal bij die ene toon bent of bij de vorige. In het moment is er maar één toon en dat is genoeg. Het geeft het verschil aan tussen veelheid en volheid. In de volheid kan je de intensiteit ervaren en de volheid is vrij. Tegenwoordig willen veel mensen variatie en veelheid maar dat is mijn inziens vaak een soort perfectionisme vanuit het idee dat het nooit (goed) genoeg is.”
Volgens Kortie hebben veel mensen moeite om hun eigen lied te laten horen. “Omdat er nadat we als vrij mens ter wereld zijn gekomen vrijheid verloren gaat door allerlei ervaringen en gebeurtenissen in het leven, leveren mensen die vrijheid in voor angst en schaamte. Hoe meer we ons dan later weer in het moment durven te laten horen des te meer ongemak en angst komen we tegen maar het toelaten daarvan zorgt dan juist voor de bevrijding. Het is belangrijk dat we daar geen oordeel over hebben en vervolgens ook weer niet over dat oordeel. We hoeven er alleen maar naar te kijken.”
De leerling verwelkomen
Tenslotte. Als oud leraar volgt Kortie het onderwijs nog steeds met belangstelling. “Ik vind dat tegenwoordig de programma's op de meeste scholen overheersen en niet de verbinding tussen de leraar en de leerling. Het meest wezenlijke vind ik dat de leraar de leerling ziet en dat gebeurt in de ontmoeting en niet in de programma's van de scholen. Dan kan de leerling verwelkomd worden in hoe hij of zij is.”